This article examines how the Quran makes certain claims about the Bible and thereby lays a trap for itself proving itself wrong. Muslims often make the claim that the Torah (which belongs to the Old Testament of Bible) and the Gospel (which belongs to the New Testament of Bible) are corrupted. They make this claim because of two reasons:
1). The Quran confirms that the real Torah (referred to as Taurat in the Quran) and the real Gospel (referred to as Injeel in the Quran) are Allah's revelations.
2). Some of the things written in the Torah and the Gospel today are in conflict with the Quranic teachings.
Whether the Torah and the Gospel today are corrupted (ie; are different from their original versions) is difficult to know as it is hard to dig up their early history today. The point of this article is not to try and challenge this claim of corruption of the Torah or the Gospel. What we are going to see is how some of the claims the Quran makes about the Bible backfires against itself.
The Quran in the following verses very strongly insists that the Torah and the Gospel were not corrupted at the time of Muhammad. Allah even admonishes the Jews for coming to Muhammad asking for guidance, reasoning that the Jews already have the Torah in their hands (which was revealed by Allah as per the Quran).
Quran 5:43 to 5:48 - But how is it that they come to you for judgement while they have the Torah, in which is the judgement of Allah? Then they turn away, [even] after that; but those are not [in fact] believers. Indeed, We sent down the Torah, in which was guidance and light. The prophets who submitted [to Allah] judged by it for the Jews, as did the rabbis and scholars by that with which they were entrusted of the Scripture of Allah, and they were witnesses thereto. So do not fear the people but fear Me, and do not exchange My verses for a small price. And whoever does not judge by what Allah has revealed – then it is those who are the disbelievers ... And We sent, following in their footsteps, Jesus, the son of Mary, confirming that which came before him in the Torah; and We gave him the Gospel, in which was guidance and light and confirming that which preceded it of the Torah as guidance and instruction for the righteous. And let the People of the Gospel judge by what Allah has revealed therein. And whoever does not judge by what Allah has revealed – then it is those who are the defiantly disobedient. And We have revealed to you, [O Muhammad], the Book in truth, confirming that which preceded it of the Scripture and as a criterion over it. So judge between them by what Allah has revealed and do not follow their inclinations away from what has come to you of the truth.
These verses sharply condemn people who won't judge by what Allah has revealed in both the Torah and the Gospel (as well as the Quran itself). If the Torah and the Gospel were corrupted at the time, why would Allah admonish Jews who come to Muhammad for guidance in such a clear language and expect Jews and Christians to refer to their corrupted books for guidance? We can therefore safely say that the Quran dismisses any notion of corruption of the Torah or the Gospel AT THE TIME.
People who don't realise the gravity of this claim might think - why can't the Torah and the Gospel be corrupted after the time of Muhammad? The problem lies in the fact that hundreds of thousands of copies of the Bible would be already circulating around the world during Muhammad's time. Perhaps even a million copies of the Bible would be around at this point of time (the world population was around 200 million or more estimated in the 7th century). How does one corrupt a book after a million copies of it are already spread around the world? The sheer impossibility of this claim will become clear as we think about it through an example:
While making a variety of different claims about the Bible, the Quran makes one specific claim which literally digs its own grave. It claims that Muhammad is mentioned in BOTH the Torah and the Gospel!
Quran 7:157 - Those who follow the Messenger, the unlettered prophet, whom they find written in what they have of the Torah and the Gospel, who enjoins upon them what is right and forbids them what is wrong and makes lawful for them the good things and prohibits for them the evil and relieves them of their burden and the shackles which were upon them. So they who have believed in him, honored him, supported him and followed the light which was sent down with him - it is those who will be the successful.
This claim has troubled Muslim scholars so much since the Quran itself rubbishes the idea that either Torah or Gospel was corrupted at the time, they are forced to do the unimaginable: Find Muhammad's mention in the Torah and the Gospel. The trouble of course, is the simple fact that Muhammad is not mentioned in either the Torah or the Gospel by any means (even by description, let alone the name).
Muhsin Khan and Hilali (scholars and translators of the Quran) even make a futile attempt to mention the Bible verses referring to Muhammad:
The Hilali/Khan translation of verse 7:157 reads: "Those who follow the Messenger, the Prophet who can neither read nor write (i.e.Muhammad SAW) whom they find written with them in the Taurat (Torah) (Deut, xviii, 15) and the Injeel (Gospel) (John xiv, 16),..."
Deuteronomy 18:15 - "The Lord your God will raise up for you a prophet like me from among you, from your brothers — it is to him you shall listen"
Gospel of John 14:16 - "And I will ask the Father, and he will give you another Helper, to be with you forever"
These are probably the best attempts to find Muhammad's mention in the Bible. However if we read the Bible in context these claims boomerang because Deuteronomy 18:15 is clearly talking about a prophet to be raised from among the Israelites/Jews. And if we keep reading Gospel of John 14:16 till 14:26 we find that the "helper" or "comforter" mentioned in 14:16 is very clearly the Holy Spirit (the same comforter is mentioned again in chapter 15 and 16 as well), and not Muhammad. Islamic preachers like Zakir Naik mention these and other passages to fool people who don't bother to research these claims. However, every single claim of Muhammad being mentioned in the Bible is easily debunked by simply reading the Bible properly.
In light of the above, let us think about what it really means to claim that the Torah and the Gospel (which were uncorrupted at the time as per Quran) were later corrupted. This would involve burning of pretty much all the (one million) Bibles that are in circulation during 7th century to make sure that every single mention of Muhammad in both the books are gone and then replacing them all with copies that don't have Muhammad's name (and do the same with every single contradiction between the Quran and the Torah/Gospel). Such an event would most certainly be well-documented in history. In short, absolutely impossible! Any corruption of a book which would eventually be widely circulated has to happen in its earliest stages of history, near to its inception.
Despite how the Quran strongly implies that these Bible books were uncorrupted, Muslims try to find counter evidence using other verses of the Quran (despite that at best it would only imply that the Quran contradicts itself). The best argument for corruption of the Bible is probably Quran 2:79 which condemns "those who write the scripture with their own hands and claim that it is from Allah". Muslims claim that this implies that Quran recognises the Bible to be corrupted or was being massively corrupted at the time. Once again, this claim is debunked - by reading this verse in context:
Quran 2:78 to 2:79 - And among them are unlettered ones who do not know the Scripture except in wishful thinking, but they are only assuming. So woe to those who write the "scripture" with their own hands, then say, "This is from Allah ," in order to exchange it for a small price. Woe to them for what their hands have written and woe to them for what they earn.
Clearly we can see that it doesn't give any credence to the idea that the Bible was corrupted already. Neither does it suggest that the Bible was being corrupted on a large scale. It simply admonishes people who don't know what is in the scripture and then mislead people by writing/attributing wrong teachings to the scripture. Let's not forget the literal impossibility of completely corrupting the Bible (or any book with a wide circulation for that matter) from a point where it was not significantly corrupted.
CONCLUSION: Given all the above facts, the only reasonable conclusion one can make is that the Quran simply traps itself by implying that the Torah and the Gospel were uncorrupted at the time - and thereby today as well - and by how it still contradicts these books. A good example being the claim of Muhammad being mentioned in these books.
1). The Quran confirms that the real Torah (referred to as Taurat in the Quran) and the real Gospel (referred to as Injeel in the Quran) are Allah's revelations.
2). Some of the things written in the Torah and the Gospel today are in conflict with the Quranic teachings.
Whether the Torah and the Gospel today are corrupted (ie; are different from their original versions) is difficult to know as it is hard to dig up their early history today. The point of this article is not to try and challenge this claim of corruption of the Torah or the Gospel. What we are going to see is how some of the claims the Quran makes about the Bible backfires against itself.
The Quran in the following verses very strongly insists that the Torah and the Gospel were not corrupted at the time of Muhammad. Allah even admonishes the Jews for coming to Muhammad asking for guidance, reasoning that the Jews already have the Torah in their hands (which was revealed by Allah as per the Quran).
Quran 5:43 to 5:48 - But how is it that they come to you for judgement while they have the Torah, in which is the judgement of Allah? Then they turn away, [even] after that; but those are not [in fact] believers. Indeed, We sent down the Torah, in which was guidance and light. The prophets who submitted [to Allah] judged by it for the Jews, as did the rabbis and scholars by that with which they were entrusted of the Scripture of Allah, and they were witnesses thereto. So do not fear the people but fear Me, and do not exchange My verses for a small price. And whoever does not judge by what Allah has revealed – then it is those who are the disbelievers ... And We sent, following in their footsteps, Jesus, the son of Mary, confirming that which came before him in the Torah; and We gave him the Gospel, in which was guidance and light and confirming that which preceded it of the Torah as guidance and instruction for the righteous. And let the People of the Gospel judge by what Allah has revealed therein. And whoever does not judge by what Allah has revealed – then it is those who are the defiantly disobedient. And We have revealed to you, [O Muhammad], the Book in truth, confirming that which preceded it of the Scripture and as a criterion over it. So judge between them by what Allah has revealed and do not follow their inclinations away from what has come to you of the truth.
These verses sharply condemn people who won't judge by what Allah has revealed in both the Torah and the Gospel (as well as the Quran itself). If the Torah and the Gospel were corrupted at the time, why would Allah admonish Jews who come to Muhammad for guidance in such a clear language and expect Jews and Christians to refer to their corrupted books for guidance? We can therefore safely say that the Quran dismisses any notion of corruption of the Torah or the Gospel AT THE TIME.
People who don't realise the gravity of this claim might think - why can't the Torah and the Gospel be corrupted after the time of Muhammad? The problem lies in the fact that hundreds of thousands of copies of the Bible would be already circulating around the world during Muhammad's time. Perhaps even a million copies of the Bible would be around at this point of time (the world population was around 200 million or more estimated in the 7th century). How does one corrupt a book after a million copies of it are already spread around the world? The sheer impossibility of this claim will become clear as we think about it through an example:
While making a variety of different claims about the Bible, the Quran makes one specific claim which literally digs its own grave. It claims that Muhammad is mentioned in BOTH the Torah and the Gospel!
Quran 7:157 - Those who follow the Messenger, the unlettered prophet, whom they find written in what they have of the Torah and the Gospel, who enjoins upon them what is right and forbids them what is wrong and makes lawful for them the good things and prohibits for them the evil and relieves them of their burden and the shackles which were upon them. So they who have believed in him, honored him, supported him and followed the light which was sent down with him - it is those who will be the successful.
This claim has troubled Muslim scholars so much since the Quran itself rubbishes the idea that either Torah or Gospel was corrupted at the time, they are forced to do the unimaginable: Find Muhammad's mention in the Torah and the Gospel. The trouble of course, is the simple fact that Muhammad is not mentioned in either the Torah or the Gospel by any means (even by description, let alone the name).
Muhsin Khan and Hilali (scholars and translators of the Quran) even make a futile attempt to mention the Bible verses referring to Muhammad:
The Hilali/Khan translation of verse 7:157 reads: "Those who follow the Messenger, the Prophet who can neither read nor write (i.e.Muhammad SAW) whom they find written with them in the Taurat (Torah) (Deut, xviii, 15) and the Injeel (Gospel) (John xiv, 16),..."
Deuteronomy 18:15 - "The Lord your God will raise up for you a prophet like me from among you, from your brothers — it is to him you shall listen"
Gospel of John 14:16 - "And I will ask the Father, and he will give you another Helper, to be with you forever"
These are probably the best attempts to find Muhammad's mention in the Bible. However if we read the Bible in context these claims boomerang because Deuteronomy 18:15 is clearly talking about a prophet to be raised from among the Israelites/Jews. And if we keep reading Gospel of John 14:16 till 14:26 we find that the "helper" or "comforter" mentioned in 14:16 is very clearly the Holy Spirit (the same comforter is mentioned again in chapter 15 and 16 as well), and not Muhammad. Islamic preachers like Zakir Naik mention these and other passages to fool people who don't bother to research these claims. However, every single claim of Muhammad being mentioned in the Bible is easily debunked by simply reading the Bible properly.
In light of the above, let us think about what it really means to claim that the Torah and the Gospel (which were uncorrupted at the time as per Quran) were later corrupted. This would involve burning of pretty much all the (one million) Bibles that are in circulation during 7th century to make sure that every single mention of Muhammad in both the books are gone and then replacing them all with copies that don't have Muhammad's name (and do the same with every single contradiction between the Quran and the Torah/Gospel). Such an event would most certainly be well-documented in history. In short, absolutely impossible! Any corruption of a book which would eventually be widely circulated has to happen in its earliest stages of history, near to its inception.
Despite how the Quran strongly implies that these Bible books were uncorrupted, Muslims try to find counter evidence using other verses of the Quran (despite that at best it would only imply that the Quran contradicts itself). The best argument for corruption of the Bible is probably Quran 2:79 which condemns "those who write the scripture with their own hands and claim that it is from Allah". Muslims claim that this implies that Quran recognises the Bible to be corrupted or was being massively corrupted at the time. Once again, this claim is debunked - by reading this verse in context:
Quran 2:78 to 2:79 - And among them are unlettered ones who do not know the Scripture except in wishful thinking, but they are only assuming. So woe to those who write the "scripture" with their own hands, then say, "This is from Allah ," in order to exchange it for a small price. Woe to them for what their hands have written and woe to them for what they earn.
Clearly we can see that it doesn't give any credence to the idea that the Bible was corrupted already. Neither does it suggest that the Bible was being corrupted on a large scale. It simply admonishes people who don't know what is in the scripture and then mislead people by writing/attributing wrong teachings to the scripture. Let's not forget the literal impossibility of completely corrupting the Bible (or any book with a wide circulation for that matter) from a point where it was not significantly corrupted.
CONCLUSION: Given all the above facts, the only reasonable conclusion one can make is that the Quran simply traps itself by implying that the Torah and the Gospel were uncorrupted at the time - and thereby today as well - and by how it still contradicts these books. A good example being the claim of Muhammad being mentioned in these books.
Thank you for this informative article.Ill post it on my twitter account
ReplyDeleteThanks a lot for sharing!
ReplyDeletewith refrence to 7:157
ReplyDeleteയിസ്രായേലിനെ നോക്കി മോശെ പറയുന്നു : നിന്റെ ദൈവമായ യഹോവ നിനക്കു എന്നെപ്പോലെ ഒരു പ്രവാചകനെ നിന്റെ മദ്ധ്യെ നിന്റെ സഹോദരന്മാരുടെ ഇടയില് നിന്നു എഴുന്നേല്പിച്ചു തരും. അവന്റെ വചനം നിങ്ങള് കേള്ക്കണം… യഹോവ എന്നോടു (മോശെയോടു) അരുളിച്ചെയ്തതു എന്തെന്നാല്… നിന്നെപ്പോലെ ഒരു പ്രവാചകനെ ഞാന് അവര്ക്കു അവരുടെ സഹോദരന്മാരുടെ ഇടയില് നിന്നു എഴുന്നേല്പ്പിച്ചു. എന്റെ വചനങ്ങളെ അവന്റെ നാവിന്മേല് ആക്കും……(ആവര്ത്തനം: 18 ല് 15-18) ഇബ്രാഹീം (عليه الصلاة والسلام) നബിയുടെ മകന് ഇസ്ഹാക്വ് (عليه الصلاة والسلام) ന്റെ സന്തതികളാണു ഇസ്രാഈല്യര്. അദ്ദേഹത്തിന്റെ മറ്റേ മകനായ ഇസ്മായീല് (عليه الصلاة والسلام) ന്റെ സന്തതികളാണ് അറബികള്. അതുകൊണ്ടാണു നബി(صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ)യെക്കുറിച്ചു നിങ്ങളുടെ സഹോദരന്മാരില് നിന്നു എഴുന്നേല്പിക്കുമെന്നു പറഞ്ഞത്.
explanation of qur'an 7:157
ReplyDeleteനബി (صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ) തിരുമേനിയുടെ പേരു പറഞ്ഞിട്ടില്ലെങ്കിലും അക്ഷരജ്ഞാനമില്ലാത്ത പ്രവാചകന് (النَّبِيَّ الْأُمِّيَّ) എന്നും, തൗറാത്തിലും ഇഞ്ചീലിലും എഴുതപ്പെട്ടു കാണുന്ന ആള് الَّذِي يَجِدُونَهُ مَكْتُوبًا عِندَهُمْ എന്നുമുള്ള വിശേഷണങ്ങള് നബി (صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ) യെ ഉദ്ദേശിച്ചാണെന്നുള്ളതില് സംശയമില്ല. അക്ഷരജ്ഞാനമില്ലാത്ത – അഥവാ അക്കാരണത്താല് വേദഗ്രന്ഥങ്ങളുമായി പരിചയം സിദ്ധിച്ചിട്ടില്ലാത്ത-പ്രവാചകനാണു നബി (صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ) തിരുമേനി. അതാകട്ടെ, അവിടുത്തെ പ്രവാചകത്വത്തിനു ബുദ്ധിപരവും സ്പഷ്ടവുമായ ഒരു തെളിവുമാകുന്നു. തൗറാത്തിലും ഇഞ്ചീലിലും നബി (صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ) യെക്കുറിച്ചു പരാമര്ശങ്ങളും പ്രവചനങ്ങളും പലതും അടങ്ങിയിട്ടുണ്ടെന്നും, ക്വുര്ആന് അവതരിക്കുന്ന കാലത്തു വേദക്കാര്ക്കിടയില് അവ അറിയപ്പെട്ടിരുന്നുവെന്നും ഈ വചനത്തില്നിന്നു വ്യക്തമാണു. നബി (صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ) യുടെ ആഗമന കാലം അടുത്തപ്പോള്, വേദക്കാര് മുഴുവനും അറേബ്യായില് പ്രത്യക്ഷപ്പെടുവാനിരിക്കുന്ന ഒരു പ്രവാചകനെ അക്ഷമയോടെ പ്രതീക്ഷിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നതും അതു കൊണ്ടാണല്ലോ. പക്ഷേ, പിന്നീടു തങ്ങളുടെ അനാചാര ദുരാചാരങ്ങളോടു ആ പ്രവാചകന് യോജിക്കാത്തതിന്റെ പേരിലും അദ്ദേഹം തങ്ങളുടെ സമുദായത്തില്പെട്ട ആളായിരിക്കാത്തതിന്റെ പേരിലും അവര് പാടു മറിയുകയാണുണ്ടായത്.
ക്വുര്ആന് അവതരിക്കും മുമ്പു തന്നെ തൗറാത്തു – ഇഞ്ചീലുകള് ചില മാറ്റത്തിരുത്തങ്ങള്ക്കു വിധേയമായിക്കഴിഞ്ഞിരുന്നു. നബി (صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ) യുടെ വെളിപ്പാടിനുശേഷം പിന്നെയും പലതും നടന്നിട്ടുണ്ട്. ഈ യാഥാര്ത്ഥ്യം വേദക്കാര് സമ്മതിക്കുകയില്ലെങ്കിലും മൂസാ (عليه الصلاة والسلام) നബിക്കു ലഭിച്ച തൗറാത്തിന്റെയും, ഈസാ നബി (عليه الصلاة والسلام) ക്കു ലഭിച്ച ഇഞ്ചീലിന്റെയും യഥാര്ത്ഥമായ പകര്പ്പു – യാതൊന്നും കൂട്ടുകയോ കുറക്കുകയോ ചെയ്യപ്പെട്ടിട്ടില്ലെന്നു അവര്ക്കിടയില് തന്നെ അഭിപ്രായ വ്യത്യാസമില്ലാത്ത വിധം അതിന്റെ സാക്ഷാല് രൂപത്തില് -നിലവിലുണ്ടെന്നു അവര്ക്കുപോലും വാദമില്ലാത്തതാണു. എന്നിരുന്നാലും വേദക്കാര് തങ്ങളുടെ വേദഗ്രന്ഥമായി സ്വീകരിച്ചു വരുന്നതും തൗറാത്തും ഇഞ്ചീലും അടങ്ങുന്നതെന്നു അവര് അവകാശപ്പെടുന്നതുമായ നിലവിലുള്ള ബൈബ്ളില് പോലും നബി (صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ) യെ സംബന്ധിച്ചു ഇന്നും പലതും കാണാവുന്നതാണ്.
യോഹന്നാന്റെ (യഹ്യാ (عليه الصلاة والسلام) നബിയുടെ) അടുക്കലേക്കു യഹൂദികള് പുരോഹിതന്മാരെയും ലേവ്യരെയും അയച്ച് നീ ആരാണെന്നു ചോദിച്ചപ്പോള്, അദ്ദേഹം: ഞാന് ക്രിസ്തുവല്ല എന്നും, ഞാന് ഏലിയാവല്ല എന്നും, ആ പ്രവാചകന് അല്ല എന്നും മറുപടി പറഞ്ഞു. എന്നാല് പിന്നെ നീ ആരാണെന്നു ചോദിച്ചപ്പോള്, ഞാന് യശയ്യാ പ്രവാചകന് പറഞ്ഞതുപോലെ കര്ത്താവിന്റെ വഴി നേരെ ആക്കുന്നവന് എന്നു വിളിച്ചു പറയുന്നവന്റെ ശബ്ദം ആകുന്നുവെന്നു അവന് ഉത്തരം പറഞ്ഞു (യോഹന്നാന് : 1 ല് 20-24). അപ്പോള്, യഹ്യാ (عليه الصلاة والسلام) നബിയുടെ കാലത്തു അവര് ഒരു ക്രിസ്തുവിനെയും ഒരു ഏലിയാവിനെയും കൂടാതെ, ഒരു പ്രത്യേക പ്രവാചകനെയും കാത്തിരുന്നുവെന്നു വ്യക്തമാണ്. ആ പ്രവാചകനത്രെ മുഹമ്മദ് നബി (صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ).
ReplyDelete'യഹൂദികളില് ഒരു പുരുഷനും സ്ത്രീയും വ്യഭിചാരം ചെയ്തു. വ്യഭിചാരം ചെയ്തവരെ എറിഞ്ഞു കൊല്ലുവാനാണ് തൗറാത്തിലെ വിധി എങ്കിലും ആ വിധിക്കു പകരം അവര് മറ്റൊരു വിധി നിര്മിച്ചു നടപ്പില്വരുത്തുകയാണ് ചെയ്തിരുന്നത്. ചമ്മട്ടി കൊണ്ട് അടിക്കുക, മുഖത്തു ചൂടു കുത്തുക (തീ പൊള്ളിക്കുക), കഴുതപ്പുറത്ത് തിരിച്ചിരുത്തി അങ്ങാടി ചുറ്റിച്ചു അപമാനിക്കുക എന്നൊക്കെയാണ്. ഈ രണ്ടാളെപ്പറ്റി എന്ത് ശിക്ഷ കൈക്കൊള്ളണമെന്ന് തീരുമാനിക്കുവാന് അവര് നബി (സ.അ) യുടെ അടുക്കലേക്കു ആളയച്ചു. അനൂകൂലമായ വിധി കിട്ടിയാല് അതു സ്വീകരിക്കാം. ഒരു പ്രവാചകന്റെ വിധി കിട്ടിയെന്ന് തൃപ്തി അടയുകയും ചെയ്യാം. ഇല്ലാത്തപക്ഷം, നബി (സ.അ) യുടെ വിധി തങ്ങള്ക്ക് ബാധകമല്ലെന്ന് പറഞ്ഞു തള്ളിക്കളയുകയും ചെയ്യാം. ഇതായിരുന്നു അവരുടെ ലക്ഷ്യം. തൗറാത്തിന്റെ നിയമമനുസരിച്ച് എറിഞ്ഞു കൊല്ലുവാന് തന്നെയാണ്നബി (സ.അ) വിധിച്ചത്. തൗറാത്തില് അങ്ങിനെ വിധിയില്ലെന്ന് യഹൂദികള് വാദിച്ചു. ഉണ്ടെന്നു അബ്ദുല്ലാഹിബ് നുസലാമും (റ) പറഞ്ഞു. അദ്ദേഹം മുമ്പ് യഹൂദ പണ്ഡിതനായിരുന്നുവല്ലോ. തിരുമേനി (സ.അ) അവരോട് തൗറാത്ത് കൊണ്ടു വരുവാന് കല്പിച്ചു. അവരുടെ കൂട്ടത്തില് ഏറ്റവും വലിയ പണ്ഡിതനായിരുന്ന ഒരാള്-ഇബ്നുസ്വൂരിയാ-തൗറാത്തെടുത്തു ആ വിഷയത്തെ സംബന്ധിച്ച ഭാഗം വായിച്ചു. ഇടക്ക് ഒരു സ്ഥലത്തെത്തിയപ്പോള് അവന് അവിടെ കൈവെച്ച് അതിനപ്പുറം വായിക്കുകയായി. തിരുമേനി അവനോട് കൈപൊക്കുവാന് ആവശ്യപ്പെട്ടു. നോക്കുമ്പോള് എറിഞ്ഞു കൊല്ലുവാന് കല്പിക്കുന്ന സൂക്തമായിരുന്നു അത്. (*) അങ്ങനെ, തൗറാത്തിന്റെ നിയമമനുസരിച്ചു ആ പുരുഷനെയും സ്ത്രീയെയും എറിഞ്ഞുകൊന്നു'. ചില രിവായത്തുകളില്ഇങ്ങിനെയും കൂടിയുണ്ട്: 'തൗറാത്തിലെ വിധി തങ്ങള് പറയും പ്രകാരമാണെന്നു പറഞ്ഞപ്പോള്, കൂട്ടത്തില് മൗനമവലംബിച്ചു നിന്നിരുന്ന ഒരാളോട് അല്ലാഹുവിനെ മുന്നിറുത്തി സത്യം തുറന്നു പറയുവാന് നബി (സ.അ) ആവശ്യപ്പെട്ടു. അങ്ങനെ, അയാള്സത്യം തുറന്നു പറഞ്ഞു. എറിഞ്ഞു കൊല്ലണമെന്ന് തൗറാത്തിലുണ്ടെന്നും, കുലീന കുടുംബത്തില്പെട്ട ചിലര്ക്കുവേണ്ടി ഞങ്ങള് അതില് വിട്ടുവീഴ്ചചെയ്യുകയും, ക്രമേണ അതൊരു അംഗീകൃത നടപടിയായി സ്വീകരിക്കയുമാണ് ഉണ്ടായിട്ടുള്ളതെന്നും അയാള് വ്യക്തമാക്കി'. ഇതാണാ സംഭവം.
ReplyDeleteഉന്നത വര്ഗത്തില് പെട്ടവര് കൊലക്കുറ്റം ചെയ്താല് പ്രതികാര നടപടിയില്ഇളവനുവദിച്ചു കൊണ്ടും, സാധാരണക്കാര് കൊലചെയ്താല് പൂര്ണമായ നടപടി സ്വീകരിച്ചു കൊണ്ടും തീരുമാനമെടുക്കലും യഹൂദികളുടെ പതിവായിരുന്നുവെന്നും, ഒരു സംഭവത്തില് കക്ഷികള് തമ്മിലുണ്ടായ വഴക്കിനെത്തുടര്ന്നു അവര് നബി (സ.അ) യുടെ തീരുമാനത്തിന് വെക്കുവാന് നിശ്ചയിച്ചുവെന്നും, ആ സന്ദര്ഭത്തിലാണ് ഈ വചനങ്ങള് അവതരിച്ചതെന്നും വേറെ ചില ഹദീഥുകളിലും വന്നിരിക്കുന്നു. 48-ാം വചനത്തിലെ ഉള്ളടക്കം ഇതിനോട് കൂടുതല് യോജിക്കുന്നതായും ചൂണ്ടിക്കാട്ടപ്പെടുന്നു. ഇബ്നു കഥീര് (റ) പ്രസ്താവിച്ചതുപോലെ, ഒന്നിലധികം സംഭവങ്ങളെ തുടര്ന്ന് അവതരിച്ചതാകുന്നതിനും വിരോധമില്ലല്ലോ. الله اعلم
explanation of qur'an 5:44-46
Delete
ReplyDeleteവിശദീകരണം of qur'an 5:48
യഹൂദികള് മതകാര്യങ്ങളില് ചെയ്ത ഒരു തോന്നിയവാസം വെളിപ്പെടുത്തുന്നതാണ് ഈ വചനവും. യോഗ്യന്മാരായ ആളുകള് വ്യഭിചാരകുറ്റം ചെയ്താല് ശിക്ഷയില് ഇളവ് നല്കിയിരുന്നത് പോലെ, ഉന്നത വിഭാഗക്കാരായ ആളുകള് കൊലക്കുറ്റം ചെയ്താല് പ്രതിക്കൊലയില് നിന്ന് ഒഴിവാക്കിക്കൊണ്ടും, തെണ്ടം നല്കുന്നതില് ഇളവ് നല്കിക്കൊണ്ടുമുള്ള ചില നടപടികളും അവര് സ്വീകരിച്ചു വന്നിരുന്നു. തൗറാത്തിലാകട്ടെ, കൊന്നവനെ കൊല്ലുക, കണ്ണ്, മൂക്ക്, ചെവി മുതലായ അവയവങ്ങളെ നഷ്ടപ്പെടുത്തുന്നവരോട് അതേ പ്രകാരം തന്നെ പകരം ചെയ്യുക, മുറിവുകള് വരുത്തുന്ന പക്ഷം അതേ പ്രകാരം അങ്ങോട്ടും മുറിവ് വരുത്തുക എന്നാണ് നിയമിച്ചിട്ടുള്ളത്. യോഗ്യരും അയോഗ്യരുമെന്നോ, പ്രമാണി വര്ഗവും അധമ വര്ഗവുമെന്നോ ഉള്ള വ്യത്യാസമൊന്നും അതിലില്ല. പക്ഷേ, അക്രമിയോട് പ്രതികാരം ചെയ്വാനുള്ള അവകാശം ആരെങ്കിലും വിട്ടുകൊടുത്തുകൊണ്ട് അവനെ പ്രതികാരത്തില്നിന്ന് ഒഴിവാക്കുന്നതായാല് അത് പുണ്യകര്മവും പാപമോചനത്തിന് കാരണമായിത്തീരുന്നതുമാണെന്നും വിധിക്കപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്. തൗറാത്തിലെ വിധി നടപ്പില് വരുത്താതെ തല്സ്ഥാനത്ത് മറ്റൊരു പുതിയ വിധിയുണ്ടാക്കി നടപ്പില് വരുത്തുന്നത് അക്രമവും അനീതിയുമാ കുന്നു എന്ന് സാരം. പ്രതിക്രിയ നടത്തുന്നതില് തൗറാത്തിലെ ഈ നിയമം തന്നെയാണ് ഇസ്ലാമില് ഇപ്പോഴും നിലവിലുള്ളത്.
കഴിഞ്ഞ വചനത്തില്, അല്ലാഹുവിന്റെ നിയമത്തിനെതിരായി മറ്റൊരു മതനിയമം സ്വീകരിക്കുന്നവര് യഥാര്ത്ഥത്തില് വേദഗ്രന്ഥത്തെ നിഷേധിക്കുകയാണ് ചെയ്യുന്നതെന്ന നിലക്ക്-അവര് അവിശ്വാസികളാണ് ( هُمُ الْكَافِرُونَ ) എന്ന് പറഞ്ഞു. പ്രതികാര നടപടിയില് സ്വീകരിക്കപ്പെട്ട പുതിയ സമ്പ്രദായം അക്രമവിധേയരായ ആളുകളോട് ചെയ്യുന്ന അനീതിയാണെന്ന നിലക്ക് അവരെപ്പറ്റി ഈ വചനത്തില് അവര് അക്രമി കളാണ് ( هُمُ الظَّالِمُونَ ) എന്ന് പറഞ്ഞിരിക്കുന്നു.
സാക്ഷാല് തൗറാത്തിന്റെ ഉള്ളടക്കങ്ങളില് പിന്നീട് പല മാറ്റത്തിരുത്തലുകള് നടന്നിട്ടുണ്ടെങ്കിലും, അതൊന്നും ബാധിക്കാതെ സുരക്ഷിതമായിതന്നെ അവശേഷിക്കുന്ന ചില ഭാഗങ്ങളും ഇന്നത്തെ ബൈബ്ളില് ഉണ്ടെന്നുള്ളത് നിഷേധിക്കാവതല്ല. ആ ഭാഗങ്ങള് ഇന്നിന്നതാണെന്ന് തീര്ത്തു പറയുവാന് സാധ്യമല്ല എന്നേയുള്ളൂ. അക്കൂട്ടത്തില് ഒന്നായിരിക്കാം പ്രതിക്രിയ സംബന്ധിച്ച് താഴെ കാണുന്ന വാക്യങ്ങളും. (അല്ലാഹുവിന്നറിയാം) വിഗ്രഹം ഉണ്ടാക്കരുത്, പ്രതിമകള് വെക്കരുത് എന്നിങ്ങിനെ തുടങ്ങി ജീവിതത്തിന്റെ പല വശങ്ങളെയും ബാധിക്കുന്ന വളരെയധികം നിയമങ്ങളും വിധികളും വിവരിക്കുന്ന കൂട്ടത്തില് പുറപ്പാട് പുസ്തകത്തില് ഇങ്ങിനെ കാണാം: '..... ജീവനു പകരം ജീവന് കൊടുക്കണം, കണ്ണിനു പകരം കണ്ണ്; പല്ലിനു പകരം പല്ല്; കൈക്കു പകരം കൈ; കാലിനു പകരം കാല്; പൊള്ളലിനു പകരം പൊള്ളല്; മുറിവിനു പകരം മുറിവ്; തിണര്പ്പിനു പകരം തിണര്പ്പ്' (പുറപ്പാട് അ: 21ല് 23-25).
വിശദീകരണം of quran 5:50
ReplyDeleteതൗറാത്ത് അവതരിപ്പിച്ചതിനെയും പല പ്രവാചകന്മാര് മുഖേനയും അതിന്റെ അധ്യാപനങ്ങള് പ്രബോധനം ചെയ്തുവന്നതിനെയും കുറിച്ചു പലതും പ്രസ്താവിച്ച ശേഷം, അവരുടെയെല്ലാം പിറകിലായി ഈസാ നബി (അ)യെ നിയോഗിച്ചതിനെയും, അദ്ദേഹം മുഖേന ഇന്ജീല് അവതരിപ്പിച്ചതിനെയും കുറിച്ചു പ്രസ്താവിക്കുന്നു. ഈസാ നബി (അ)യാകട്ടെ, ഇന്ജീലാകട്ടെ, തൗറാത്തിനെ പുറം തള്ളുകയോ, നീക്കം ചെയ്യുകയോ ചെയ്തിട്ടില്ല. ആ അധ്യാപനങ്ങളെ ശരിവെക്കുകയും, അതിലേക്ക് ക്ഷണിക്കുകയുമാണ് ചെയ്തിരുന്നത്. സൂഃ ആലുഇംറാന് 50 ല് കണ്ടതുപോലെ, അല്പമാത്രമായ ചില കാര്യങ്ങളൊഴിച്ചു ബാക്കി വിഷയങ്ങളിലെല്ലാം തൗറാത്തിന്റെ നിയമ ങ്ങള്- മൂസാ (അ) മുഖേന നടപ്പാക്കപ്പെട്ട ശരീഅത്ത് നിയമങ്ങള്-തന്നെയായിരുന്നു ഈസാ നബി (അ)യും പിന്പറ്റിയിരുന്നത്. ഇന്ജീലിനെ സംബന്ധിച്ചു പറയുകയാണെങ്കില്, തൗറാത്തിനെപ്പോലെയുള്ള ഒരു നിയമ പ്രമാണമായിരുന്നില്ല അത്. പ്രധാനമായും അത് സദുപദേശങ്ങളുടെയും സുവിശേഷങ്ങളുടെയും ഒരു സമാഹാരമായിരുന്നു. 'ഇന്ജീല്' എന്ന വാക്കിന്റെ അര്ത്ഥം തന്നെ സുവിശേഷം എന്നത്രെ. എല്ലാ പ്രവാചകന്മാരുടെയും പ്രബോധന ലക്ഷ്യവും, എല്ലാവരും പ്രബോധനം ചെയ്യേണ്ടിയിരുന്ന മതവും ഒന്നാക കൊണ്ട് ഓരോ പ്രവാചകനും വരുമ്പോള്, തന്റെ മുമ്പുള്ള പ്രവാചകന്മാര് സ്വീകരിച്ചു വന്ന അതേ നടപടിമാര്ഗം അദ്ദേഹവും പിന്പറ്റേണ്ടതുണ്ടല്ലോ. അനുഷ്ഠാന മുറകളുടെ വിശദാംശങ്ങളില് കാലികമായ പരിതഃസ്ഥിതികള് നിമിത്തം വല്ല മാറ്റവും ആവശ്യമായി വരുമ്പോള്, അതില് മാത്രം അദ്ദേഹം മുഖേന പുതിയ ചില നിയമ നിര്ദ്ദേശങ്ങള് നടപ്പില് വരുത്തുകയും, അല്ലാത്തവയില് പൂര്വ്വമാര്ഗം പിന്തുടരുകയുമാണ് പതിവ്.
ഈസാ (അ) ഇങ്ങിനെ പ്രസ്താവിച്ചതായി ബൈബ്ളിന്റെ പുതിയ നിയമത്തില് തന്നെ കാണാവുന്നതാണ്: 'ഞാന് ന്യായപ്രമാണത്തെ (തൗറാത്തിനെ)യോ, പ്രവാചക ന്മാരെയോ നീക്കേണ്ടതിനു വന്നു എന്നു നിരൂപിക്കരുത്. നീക്കുവാനല്ല, നിവൃത്തിപ്പാനത്രെ ഞാന് വന്നത്..... സകലതും നിവൃത്തിയാവോളം ന്യായപ്രമാണത്തില്നിന്നു ഒരു വള്ളിയെങ്കിലും പുള്ളിയെങ്കിലും ഒരു നാളും ഒഴിഞ്ഞുപോകയില്ല' (മത്തായി, 5ല് 17-19). ആദ്യകാലങ്ങളില് ഈസാ നബി (അ)യില് വിശ്വസിച്ചവരും തൗറാത്തിന്റെ പഴയ നിയമ നടപടികള് തന്നെയാണ് അംഗീകരിച്ചു വന്നിരുന്നത്. കാലക്രമത്തില് യഹൂദികളും ക്രിസ്ത്യാനികളും തമ്മില് പകയും ശത്രുതയും മുഴുത്തതോടുകൂടിയാണ് ക്രിസ്ത്യാനികള് പഴയ നിയമം വര്ജ്ജിക്കുവാന് തുടങ്ങിയതും, തല്സ്ഥാനത്ത് പുരോഹിതവര്ഗം പുതിയ നിയമനടപടിച്ചട്ടങ്ങള് സൃഷ്ടിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നതുമെന്ന് ക്രിസ്തീയ ഗ്രന്ഥങ്ങള് തന്നെ സമ്മതിക്കുന്ന ഒരു യാഥാര്ത്ഥ്യമാകുന്നു.
ഇന്ജീലിന്റെ ആള്ക്കാര് അതിലുള്ളപ്രകാരം വിധിച്ചുകൊള്ളട്ടെ (وَلْيَحْكُمْ أَهْلُ الْإِنجِيلِ) എന്ന് പറഞ്ഞതില് നിന്ന് ഇന്ജീലില് സുവിശേഷങ്ങള്ക്കും സദുപദേശങ്ങള്ക്കും പുറമെ ചില നിയമങ്ങളും അടങ്ങിയിട്ടുണ്ടെന്ന് മനസ്സിലാക്കാം. എന്നാല്, ഇന്ജീലിന്റെ അനുയായികള് തൗറാത്തിനെയോ, ക്വുര്ആനെയോ അംഗീകരിക്കേണ്ടതില്ലെന്നോ, അവര് ഇന്ജീലിനെ മാത്രം അവലംബിച്ചാല് മതിയെന്നോ അല്ല ആ പറഞ്ഞതിന്റെ ഉദ്ദേശ്യം. തൗറാത്തിനെ ശരിവെച്ചും അതിന്റെ സത്യത സ്ഥാപിച്ചും കൊണ്ടാണ് ഈസാ നബി (അ)യും ഇന്ജീലും വന്നിട്ടുള്ളത്. എന്നിരിക്കെ അവര് തൗറാത്തിനെ പിന്പറ്റല് അനിവാര്യമായിത്തീരുന്നു. നബി തിരുമേനി (സ.അ) യുടെ വരവിനെക്കുറിച്ചുള്ള സുവിശേഷങ്ങളും, തിരുമേനിയില് വിശ്വസിക്കേണ്ടതുണ്ടെന്നുള്ള മുന്നറിയിപ്പുകളും രണ്ടിലും-തൗറാത്തിലും ഇന്ജീലിലും-ഉണ്ട്താനും (*). അപ്പോള്, ഇന്ജീലിലുള്ള കല്പനകള് യഥാവിധി സ്വീകരിക്കുന്ന പക്ഷം അവര് നബി (സ.അ) യിലും ക്വുര്ആനിലും വിശ്വസിക്കലും അനിവാര്യമായിത്തീരുന്നു. ഞങ്ങള്ക്ക് ഒരു വേദഗ്രന്ഥമുണ്ട്, അതിനെയാണ് ഞങ്ങള് പിന്പറ്റുന്നത് എന്ന് അവകാശപ്പെടുന്ന യഹൂദികള് അവരുടെ ആ വേദഗ്രന്ഥത്തിന്റെ യഥാര്ത്ഥ അധ്യാപനങ്ങളില്നിന്ന് വ്യതിചലിച്ചതുപോലെ, അതേ അവകാശവാദം നടത്തുന്ന ഇന്ജീലൂകാര് - ക്രിസ്ത്യാനികള്, അവരുടെ വേദഗ്രന്ഥത്തില്നിന്നും വ്യതിചലിച്ചിരിക്കുയാണ് ചെയ്തിരിക്കുന്നത്. 'ഇന്ജീലിന്റെ ആള്ക്കാര് അതില് അല്ലാഹു അവതരിപ്പിച്ചതു പ്രകാരം വിധിക്കട്ടെ' എന്നു പറയുവാന് കാരണം അതാകുന്നു. അല്ലാഹു ഈസാ നബി (അ)ക്ക് നല്കിയ യഥാര്ത്ഥ ഇന്ജീലും അതില് അല്ലാഹു അവതരിപ്പിച്ചതുമാണ് ഉദ്ദേശ്യമെന്ന് വ്യക്തമാണ്. അഥവാ, സുവിശേഷങ്ങള് എന്ന പേരില് പലരും എഴുതിയുണ്ടാക്കിയതല്ല.
വന്തം കൈകൊണ്ട് ഗ്രന്ഥം എഴുതിയുണ്ടാക്കിയശേഷം അത് അല്ലാഹുവിന്റെ പക്കല് നിന്നുള്ളതാണെന്ന് അവര് പറഞ്ഞിരുന്നതായി അല്ബക്വറഃ 79 ലും, യഥാര്ത്ഥവും അയഥാര്ത്ഥവുമായി അവര് കൂട്ടിക്കലര്ത്തുന്നതായും, അറിഞ്ഞുകൊണ്ടുതന്നെ അവര് യഥാര്ത്ഥം മറച്ചുവെക്കുന്നതായും ആലുഇംറാന് 71 ലും ആക്ഷേപിച്ചിരിക്കുന്നു. ഇതുപോലെ വേറെയും പല പ്രസ്താവനകളും ക്വുര്ആനില് കാണാം. ഇതെല്ലാം പ്രസ്താവിക്കുന്ന ക്വുര്ആന് അവര് സത്യവേദ ഗ്രന്ഥമായി അവകാശപ്പെടുന്ന ബൈബ്ളില് തൗറാത്തും ഇന്ജീലും സബൂറും സുരക്ഷിതമായി നിലവിലുണ്ടെന്നും, അവരുടെ പക്കലുളള ആ ഭാഗങ്ങളെ ഉദ്ദേശിച്ചാണ് ആ പേരുകള് പറയുന്നതെന്നും എങ്ങിനെ കരുതാം?! മാത്രമല്ല, അല്ലാഹുവിനെയും പ്രവാചകന്മാരെയും സംബന്ധിച്ചു നീചവും നിന്ദ്യവുമായ ചില കഥനങ്ങള് കൂടി ബൈബ്ളില് പലേടത്തും കാണാം. അല്ലാഹു അവതരിപ്പിച്ച ഒരു ഗ്രന്ഥത്തില് അങ്ങിനെ വല്ലതും ഉണ്ടാകാമോ?
ReplyDelete